Οι Ιάπωνες κλαδεύουν τα δέντρα των κήπων τους έτσι ώστε να δημιουργούν ανάμεσά τους έναν κενό χώρο. Το κενό αυτό το ονομάζουν Ma.
Για μένα το Ma είναι ένας τόπος ενεργειών, συγχρόνως πραγματικός και μεταφυσικός, ανάμεσα σε δύο κόσμους. Και εκεί πλέκεται ένα αόρατο δίχτυ συνδέσεων. Το κενό που δεν είναι κενό.
Αυτή η ενότητα των έργων έχει αριθμητήρια-πεντάγραμμα με κρατούμενα, νότες, πλανήτες και ποικίλματα.
Έχει κατασκευασμένες αυλές και φωτισμένους τόπους, κήπους και θάλασσες για απόπλου. Και έχει εγκαταστάσεις με τάματα και χίλιους κόμπους. Ένας εσωτερικός διάλογος με λέξεις που, αντί να ειπωθούν, κεντήθηκαν σε υφασμάτινες λωρίδες.
Τα έργα είναι φτιαγμένα από ύφασμα, ξύλο, σύρμα, χαρτί, κλωστές και χρώμα.
